6η ημέρα ταξιδιού, 5η ημέρα στην Ιταλία
Άλλο ένα πρωί ξημερώνει στην Ιταλία με καραβίσιο καφεδάκι και πρωινό με διάφορα μπισκότα ….
Το μυαλό μου τριβίλιζε ο ήχος από τον πίσω τροχό, προσπαθούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη πίνοντας το πρωινό καφέ και προσπαθώντας να ξυπνήσω …
Στην τελική είμαι στην Μέκκα της Moto Guzzi ότι και να είναι η λύση θα βρεθεί, με τον Α η τον Β τρόπο …
Σιγά, σιγά ξυπνούν και οι υπόλοιποι και με την πρώτη ευκαιρία κατεβαίνουμε κάτω με τον Αντώνη και τον Γιώργο και μετά από ένα σύντομο έλεγχο με το φώς της μέρας ανακαλύπτουμε ότι τα πίσω τακάκια θέλουν αλλαγή, δεν έχουν κάνει ούτε 5.000 χλμ από την αλλαγή τους !!!
Ο Γιώργος με ενημερώνει σαν πιο παλιός κάτοχος ότι τα πίσω τακάκια τα “τρώει” γρήγορα !!!
Το καλό της υπόθεσης είναι ότι ο Γιώργος κουβαλάει και εργαλεία αλλά και τακάκια …
Για άλλη μια φορά πιάστηκα απροετοίμαστος !!!
Ο Αντώνης αναλαμβάνει μαζί με το Γιώργο τις εργασίες και σε σύντομο χρονικό διάστημα γίνεται η αλλαγή και η Βέρα σταματάει να διαμαρτύρεται ….
Για την σημερινή ημέρα είχαμε κανονίσει και συμφωνήσει οι περισσότεροι να κάνουμε μια βόλτα στους ορεινούς όγκους πάνω από το Μαντέλο και την λίμνη Κόμο …
Αφού ετοιμαστήκαμε όλοι καβαλήσαμε τα περήφανα άτια μας και ξεκινήσαμε …
Η μέρα ήταν καταπληκτική καμία σχέση με την χθεσινή νεροποντή …
Το τοπίο καταπληκτικό, η διαδρομή επίσης …
Την ίδια ιδέα με εμάς είχαν και αρκετοί άλλοι επισκέπτες/ταξιδευτές, οπότε οι χαιρετούρες έδιναν και έπαιρναν …
Σταματήσαμε στην παραλίμνια πόλη Μπελλάνο για καφέ και τελικά κάτσαμε και για φαγητό μιας και είχε μεσημεριάσει και εννοείται ότι το συνοδεύσαμε και με παγωτό …
Εκεί έπεσε και η ιδέα δεν πεταγόμαστε και μέχρι την Ελβετία μιας και είναι δίπλα …
Οπότε πήραμε τον δρόμο για το Σεν Μόριτζ στο οποίο τελικά δεν φτάσαμε …
Παράδοξως μέχρι στιγμής είχαμε μόνο ένα χάσιμο και αυτό μετά το φαγητό …
Η διαδρομή καταπληκτική με πολλά ενδιαφέροντα σημεία για στάση αλλά και οδηγικά …
Στα σύνορα δεν υπήρχε κίνηση και απλά πέρναγες χωρίς κανένα έλεγχο …
Φτάνουμε στην λίμνη Sils και στο φημισμένο εστιατόριο Murtarol όπου σταματάμε και για φωτογραφίες …
Η όποια συζήτηση να κάτσουμε για φαγητό δεν ευδοκίμησε καθώς και το να συνεχίσουμε προς το Σεν Μόριτζ μίας και η ώρα ήταν περασμένη και τα δέκα χιλιόμετρα που θέλαμε αν πάμε και αλλά τόσα για να γυρίσουμε καθώς και χρόνος που θα περνάγαμε για να κάνουμε μια στάση εκεί θα σήμαινε ότι θα μας έπιανε το βράδυ και θα κατεβαίναμε το πάσσο del Majoja στα σκοτάδια …
Ήταν και το πρώτο χατήρι που χαλάσαμε στον Αντώνη που ήθελε να το επισκεφθεί …
Αρχίζουμε την επιστροφή κάνοντας και κάποιες στάσεις για φωτογραφίες μαζί με τον Γιώργο …
Βρίσκουμε τους υπόλοιπους να μας περιμένουν στο ξενοδοχείο Maloja Kulm για να κάνουμε μαι στάση για καφέ τον οποίο συνοδεύσαμε και με μια ποικιλία γλυκών …
Βέβαια όταν μας ήρθε ο λογαριασμός και αν θυμάμαι καλά πληρώσαμε 25 ευρώ έκαστος για ένα εσπρέσο και ένα cheese cake μας έκατσε λίγο βαρύς …
Στο ξενοδοχείο η σερβιτόρα η οποία ήταν τελικά από κάποια χώρα των Βαλκανίων είχε κάνει ένα πέρασμα για αρκετά χρόνια από την Ελλάδα είχε παντρευτεί εκεί, αλλά η κρίση των περασμένων ετών τους οδήγησε να μετοικίσουν στην Ελβετία, οπότε πιάσαμε και την κουβέντα …
Πάντως το επίπεδο καθαριότητας και των υπηρεσιών προς τον πελάτη ήταν κατά πολύ ανώτερο από την φθηνότερη Ιταλία !!!
Άλλο επίπεδο και ας τους χώριζαν ελάχιστα χιλιόμετρα …
Ξεκινήσαμε την κατέβασμα του Passo del Maloja με τον ήλιο να δύει και την θερμοκρασία να πέφτει …
Είχαμε απλωθεί και ο καθένας κατέβαινε με τον ρυθμό που ήθελε …
Η νύχτα μας έπιασε στην Ιταλία και συνεχίσαμε χωρίς να σταματήσουμε μέχρι το Λέκκο αφού προσπεράσαμε το Μαντέλο ντελ Λάριο για να κάνουμε μια στάση σε σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε προμήθειες …
Ευτυχώς σε όλη αυτή την διαδρομή δεν χαθήκαμε …
Αλλά το γεγονός ότι δεν είχαμε όλοι τον ίδιο στόχο σε αυτό το ταξίδι ήταν παραπάνω από εμφανές …
Ξαμολυθήκαμε λοιπον στο σούπερ μάρκετ και είδα ότι ο καθένας απλά ψώνιζε για τον εαυτό του καμία αίσθηση ότι ήμαστε μια παρέα και πάρουμε όλοι μαζί κάτι για αργότερα το βράδυ η το πρωί …
Με αποτέλεμα αρκετοί από εμάς να πάρουμε παρόμοια προϊόντα …
Επίσης αποθηκευτικό χώρο στις μηχανές είχε μόνο ο Γιώργος και ο Αντώνης …
Φτάνουμε στο Μαντέλο, παρκάρουμε τις μηχανές και κατευθυνόμαστε προς το κέντρο της πόλης το οποίο είχε μετατραπεί σε συναυλιακό χώρο …
Ωραία ατμόσφαιρα, ωραίες μουσικές …
Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν άνω τον 50 !!!
Ακούσαμε τις μουσικές μας φάγαμε κάτι πρόχειρο και όταν η κούραση ήταν παραπάνω από εμφανής σε όλους μας επιστρέψαμε για ύπνο ….
Ο Στέλιος είχε ξεκινήσει ηδη το ταξίδι της επιστροφής και το δικό μας θα ξεκίναγε την επόμενη μέρα …
Τα ταξίδια μου / My travels 
περασαμε πολυ ωραια ωραιες διαδρομες πολυ ωραια τοπια και πανω απο ολα η παρεα και την αλλη με το καλο!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Μιχαλιό με το καλό να ξαναβρεθούμε και να συνταξιδέψουμε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!