Η ανάσταση του Himalayan (Ένας Ινδός, ένας Βρετανός και ένας Ιάπωνας στην Πελοπόννησο)

Αυτή θα ήταν η πρώτη μεγάλη βόλτα του Himalayan μετά την επισκευή του, κανονίστηκε μεταξύ φίλων η διαδρομή (η μάλλον επιλέχτηκε η πιο κοντινή απο τις 2 που πρότεινα) ….

522 χλμ σε 12 ώρες περίπου …

Ξύπνησα το πρωί, έφτιαξα καφέ και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα που θα έπαιρνα μαζί μου …

Είχα κοιμηθεί μόλις 4 ώρες και το μόνο που με κράταγε ξύπνιο ήταν οι μεγάλες τζούρες του καφέ …

Το καλό με το Himalayan είναι ότι έχουμε όλο τον ταξιδιώτικό εξοπλισμό για αυτό, οπότε δεν υπάρχει άγχος για το τι θα πάρω μαζί μου ή πως θα το μεταφέρω …

Στην μία βαλίτσα μπήκε μία ισοθερμική τσάντα με τα τρόφιμα και με παγοκύστες να τα κρατούν δροσερά, μαζί με 2 θερμός 1.5Lt έκαστο με παγωμένο νερό και παγάκια, καφές, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα κτλ…

Στην άλλη ήταν μια αλλαξιά ρούχα, το γκαζάκι, μπρίκι, σαμπρέλες, τρόμπες κτλ κτλ ….

Στο tank bag τα αδιάβροχα, η κάμερα και κάτι ψιλά ….

Τα φορτώνω στην μηχανή … σύντομη στάση για να βάλω καύσιμα και φτάνω για άλλη μια φορά καθυστερημένος κατά ένα τέταρτο στο ραντεβού ….

Το σημείο του ραντεβού ήταν το πάρκινγκ πρίν τα διόδια της Ελευσίνας στι 08:00 το πρωί…

Ο Αποστόλης με το Africa ήταν ο πρώτος που έφτασε και μας περίμενε …

Τον Ευγένιο με το Daytona τον συνάντησα στο δρόμο στον Σκαραμαγκά ….

Η διαδρομή ξεκίνησε με εθνική και “υψηλές ταχύτητες” μέχρι το Κιάτο …

Πρέπει να έπιασα και τα 120 ….

Στο βενζινάδικο, πρίν τα διόδια του Κιάτου γεμίζουμε το Himalayan και το Africa, είχα κάψει σχεδόν 4 λίτρα …

Μετά την επισκευή και την αναβάθμιση του το Himalayan έχει ζωντανέψει, τραβάει πάρα πολύ καλά και δείχνει ότι πλέον το γρανάζωμα τού πρέπει να μακρύνει (αυτό είναι υπό μελέτη)

Έχει ανέβει και η κατανάλωση του περίπου στο μισό λίτρο ανα 100 χλμ.

Ο Ευγένιος είναι λίγο προβληματισμένος γιατί το κιβώτιο του φαίνεται ότι έσφιξε κατά την διάρκεια της διαδρομής και δεν κατεβάζει εύκολα ταχύτητες, στην πορεία μαλάκωσε και δεν του δημιούργησε προβλήμα …

Το Africa του Αποστόλη δεν παρουσίασε το παραμικρό …

Μετά την έξοδο από το Κιάτο αρχίζουμε την άνοδο πρός Κλιμέντι με σκοπό να πάμε Στυμφαλία, Φενεό …. μέσω της επαρχιακής οδού Κιάτου – Βυτίνας και κάπου εκεί να σταματήσουμε για καφέ…

Το Himalayan δεν δείχνει να έχει θέμα με την ανηφορική διαδρομή τραβάει δυνατά με τρίτη και μερικές φορές με τετάρτη σχέση μόνο σε πολύ κλειστές φουρκέτες κατεβάζω σε δευτέρα …

Και ενώ όλα είναι ειδυλλιακά άρχισε να χτυπάει πυράκια όταν άνοιγα το γκάζι μεταξύ 4500 και 5000 στροφές ….

Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν η ιδέα μου αλλά άρχισα να προβληματίζομαι, να είναι το καύσιμο, να είναι ο ψεκασμός …

Κάπου πρίν την Καστανιά μένω πίσω για να βγάλω φωτογραφίες τα άλλα παιδιά συνέχισαν και ψιλοχαθήκαμε, τα συνάντησα λίγο μετά το χωριό να με περιμένουν αφού έπεσαν τα απαραίτητα τηλεφωνήματα …

Δεν έχουμε ξαναταξιδέψει και οι τρείς μαζί οπότε θέλουμε λίγο χρόνο για να βρούμε τα πατήματα μας και τον ρυθμό μας …

Τέρμα οι στάσεις για φωτογραφίες λέω … ότι τραβήξω από εδώ και πέρα θα είναι εν κινήσει ή όπου κάνουμε στάσεις.

Η φόρμουλα βρέθηκε απλά πρέπει να βελτιώσω την τεχνική ….

Συνήθως όταν ταξιδεύω μόνος μου σταματάω όπου θέλω να βγάλω φωτογραφίες, αλλά όταν είσαι με παρέα πρέπει να ακολουθείς τον ρυθμό της παρέας για να μην τους κουράσεις με το να σταματάς κάθε τρείς και λίγο …

Καλά τα μοναχικά ταξίδια αλλά με παρέα μπορείς να κάνεις διάλογο …

Να μοιραστείς απόψεις, σκέψεις, πειράγματα …

Στον Μεσινό σταματάμε για καφέ…

Τον χρειαζόμουν …

O Ευγένιος το βλέπει και σαν ευκαιρία να ξεδιψάσει το Daytona, 9 λίτρα έκαψε μέχρι εκεί …

Αφού ξεκουραστήκαμε καταστρώσαμε τα σχέδια της διαδρομής και συνεχίσαμε στη επαρχιακή οδό Λυκουρίας – Φενεού και στη συνέχεια στην Επαρχιακή οδό Κάτω Κλειτορίας – Λυκουρίας.

Ο καιρός είναι καλός μέχρι στιγμής, έχει λίγα σύννεφα και γενικά η θερμοκρασία δεν μας δημιουργεί προβλήματα.

Η διαδρομή είναι καταπληκτική…

Το Himalayan έχει σταματήσει να χτυπάει πυράκια και να κροταλίζει οπότε και σταμάτησα να το σκέφτομαι απλά ακολουθώ τα άλλα παιδιά …

Ο Ευγένιος με το Daytona συχνά πυκνά εξαφανίζεται και μας περιμένει πιο κάτω όπου υπάρχει διασταύρωση, ο Αποστόλης με το Africa κινείται στους δικούς μου ρυθμούς ….

Το Himalayan σε αυτή την διαδρομή είναι σαν αυτόματο βάζεις τετάρτη και την ξεχνάς, πολύ σπάνια κατεβάζεις σε τρίτη ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχω πέμπτη και άν είχε και έκτη θα την έβαζα …

Πλέον τραβάει δυνατά και δεν διαμαρτύρεται από τις 2000 στροφές …

Συνεχίζουμε στην Επαρχιακή οδό Καλαβρύτων – Τρίπολης και μετά στην Εθνική οδό (σύμφωνα με τον χάρτη) Πάτρας – Τρίπολης …

Η επόμενη στάση ήταν στην βρύση πριν την Λαμπεία όπου χτυπήσαμε μια μπουγάτσα με κρέμα που είχε μαζί του ο Ευγένιος.

Ήταν ότι έπρεπε για να διώξει την υπογλυκαιμία που παραμόνευε στην επόμενη στροφή …

Είχε αρχίσει να κάνει ζέστη και η στάση στην βρύση ήταν ότι καλύτερο …

Το μέρος είναι σκιερό και το νερό παγωμένο …

Αφού δροσιστήκαμε συνεχίσαμε για το δάσος της Φολόης …

Προσωπικά δεν είχα ξαναπάει και έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί του για μια κατασκηνωτική εξόρμηση ….

Είχε μεσημεριάσει και η ζέστη μαζί με την πείνα είχαν αρχίσει να μας δημιουργούν προβλήματα …

Σταματήσαμε στον χώρο που υπάρχει για πικ νικ πριν την διασταύρωση για τον Κούμανη …

Το μενού είχε ρύζι με χοιρινό σουβλάκι και με μπιφτέκια και ο Αποστόλης έφτιαξε και μια σπέσιαλ χωριάτικη σαλάτα σε χρόνο μηδέν …

Το μόνο που ξεχάσαμε να πάρουμε μαζί μας ήταν καμιά μπύρα …

Αφού κατευνάσαμε την πείνα μας, ξεκουραστήκαμε και τελειώσαμε με τις ιστορίες που ξεκίναγαν από τον στρατό και τελείωναν στο σήμερα, ξεκινήσαμε με επόμενη προγραμματισμένη στάση στα Λαγκάδια για καφέ και να συνεχίσουμε την εξιστόρηση των περιπετειών μας …

Συνεχίζουμε λοιπών στην Επαρχιακή Οδό Πλατάνου – Λάμπειας με σκοπό να πέσουμε στην Επαρχιακή οδό Ολυμπίας -Τρίπολης.

Πολλές στροφές …

Πάρα πολλές στροφές ….

Ατελείωτες στροφές ….

Όρεξη να έχεις να στρίβεις ….

Στις ανηφορικές διαδρομές και στο συγκεκριμένο φάσμα στροφών συνεχίζει να χτυπάει πυράκια το Himalayan …

Έχει αρχίσει ο προβληματισμός να γίνεται απογοήτευση …

Ευτυχώς η διαδρομή είναι όλο στροφές οπότε δεν υπάρχει χρόνος για σκέψη και περισυλλογή …

Ο δρόμος Ολυμπίας – Τρίπολης είναι γνωστός και καταπληκτικός ….

Φτάνουμε Λαγκάδια έχει πάει 16:30 και η κούραση και η έλλειψη ύπνου έχουν αρχίσει να δείχνουν τα σημάδια τους….

Ένας δυνατός καφές ήταν αυτό που χρειαζόμουν ….

Επόμενη στάση για ανεφοδιασμό λίγο μετά το χωριό και συνεχίζουμε για την επιστροφή μας στην Αθήνα ….

Έβαλα 100 Shell για να δώ άν έφταιγαν τα καύσιμα για τα πυράκια …

Αλλά δυστυχώς συνέχισε να τα κάνει κατά διαστήματα ….

Συνεχίσαμε την πορεία μας και όταν βγήκαμε στην Εθνική της Τρίπολης με έβαλαν μπροστά για να δίνω τον ρυθμό …

Συνεχίσαμε την επιστροφή με 100 -110 …

Βέβαια λίγο πρίν τα διόδια στο Σπαθοβούνι το gps κατέγραψε 139χλμ …

Αποχαιρετίσαμε τον Ευγένιο που σταμάτησε στα Ίσθμια και με τον Αποστόλη συνεχίσαμε προς Αθήνα από την Εθνική …

Αποχαιρετιστήκαμε στον Ασπρόπυργο και τράβηξε ο καθένας προς το σπίτι του …

Το Daytona δεν παίζεται …

Το ίδιο και το Africa …

Παλιά σχετικά μηχανάκια αλλά ταξιδεύουν πολύ καλά …

Του Ευγένιου του αρέσει να χάνεται στον ορίζοντα, είναι ταχύτατος με ότι και αν καβαλάει ….

Ο Αποστόλης είναι πιο χαλαρός ταξιδευτής, του αρέσει να κινείται σε παρόμοιους ρυθμούς με μένα ….

Η παρέα ήταν πολύ καλή και ελπίζω να επαναλάβουμε κάποιο παρόμοιο εγχείρημα σύντομα.

Οι ολοήμερες βόλτες είναι λίγο κουραστικές αλλά είναι γεμάτες σε εικόνες, συναισθήματα, εμπειρίες, φιλίες …

Δένεσαι και με την μηχανή σου αλλά και με τους συνοδοιπόρους σου ….

Η μετατροπή που έγινε στο Himalayan του επιτρέπει πλέον να μακρύνει το γρανάζωμα (το πόσο θα το δούμε) ώστε να μπορεί να ταξιδεύει πιο άνετα και στις εθνικές οδούς …

Η κατανάλωση στην Εθνική είναι γύρω στα 4 με 4,5 λίτρα και έχει μια αυτονομία γύρω στα 300 χλμ, στο επαρχιακό δίκτυο η κατανάλωση πέφτει στα 3.5 με 3.8 οπότε η αυτονομία ανεβαίνει κοντά στα 400 χλμ.

Μετά την αλλαγή στο γρανάζωμα θα δώ αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πιο μακρινές αποστάσεις οπότε ανάλογα θα δω και για την χωρητικότητα του ρεζερβουάρ …

Το ρεζερβουάρ του έχει χωρητικότητα 15 λίτρα και έχω δει ότι στην Ινδία το μετατρέπουν και χωράει είτε 19 είτε 21 (δική σου επιλογή) όπου θα του έδινε κοντά στα 150 χλμ ακόμα αυτονομία …

Υπάρχει πάντα και η σκέψη για αγορά ενός μεγαλύτερου σε κυβισμό για τις μακρινές βόλτες …

Για το θέμα που προέκυψε με τα πυράκια θα γίνει άλλη μια επίσκεψη μέσα στην εβδομάδα για να δούμε τον προγραμματισμό του Power Commander και να λύσουμε το θέμα ….

One thought on “Η ανάσταση του Himalayan (Ένας Ινδός, ένας Βρετανός και ένας Ιάπωνας στην Πελοπόννησο)

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: